Βρίσκεται στην παλιά συνοικία του Τουρκοπάζαρου της Άρτας. Ο ναός χρονολογείται στο τέλος του 14ου αιώνα, ενώ το σωζόμενο στρώμα τοιχογραφιών το 17ο αιώνα. Κατά τον 17ο αιώνα είχε εγκατασταθεί στον περίβολό του η Ελληνική Σχολή του βαθύπλουτου Καστοριανού Μανολάκη. Πρώτοι ερευνητές που αναφέρουν το ναό του Αγίου Βασιλείου είναι ο Ρώσος αρχιμανδρίτης Αντωνίνος το 1886 και ο μητροπολίτης Σεραφείμ το 1884.
Είναι μονόκλιτη βασιλική που φέρει δύο κογχωτά παρεκκλήσια. Το νότιο τιμάται στη μνήμη του Αγ. Γρηγορίου και το βόρειο στη μνήμη του Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Εξωτερικά φέρει πλούσιο κεραμοπλαστικό διάκοσμο και δύο εφυαλωμένες εικόνες στο αέτωμα της ανατολικής πλευράς: των Τριών Ιεραρχών και της Σταύρωσης. Πρόκειται για ένα διακοσμητικό κομψοτέχνημα.
